Καθηγητής

Ευστάθιος Αντωνίου

ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Περισσότερα

Τι είναι η Εκκολπωματίτιδα;

Η εκκολπωματίτιδα είναι μια συχνή πάθηση του παχέος εντέρου που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή ή/και μόλυνση μικρών σακοειδών προσεκβολών (εκκολπωμάτων) που σχηματίζονται στο τοίχωμα του εντέρου. Αυτά τα εκκολπώματα εμφανίζονται συνήθως στο σιγμοειδές κόλον, το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου πριν από το ορθό.

Τα εκκολπώματα είναι μικρές, στρογγυλές προεκβολές του βλεννογόνου του εντέρου που προβάλλουν προς τα έξω μέσω αδύναμων σημείων του μυϊκού τοιχώματος. Συνήθως, έχουν μέγεθος από μερικά χιλιοστά έως μερικά εκατοστά. Η παρουσία εκκολπωμάτων στο παχύ έντερο ονομάζεται εκκολπωμάτωση. Όταν αυτά τα εκκολπώματα φλεγμαίνουν ή μολύνονται, τότε μιλάμε για εκκολπωματίτιδα.

Συμπτώματα που Εμφανίζει η Εκκολπωματίτιδα

Η εκκολπωματίτιδα μπορεί να εμφανιστεί με ποικίλα συμπτώματα, τα οποία ποικίλουν σε ένταση ανάλογα με τη σοβαρότητα της φλεγμονής. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι τα εξής:

Πόνος στην κοιλιά: Συνήθως εντοπίζεται στο κάτω αριστερό μέρος της κοιλιάς.
Πυρετό: Μπορεί να είναι ήπιος ή υψηλός.
Ναυτία και έμετο: Συχνά συνοδεύουν τον κοιλιακό πόνο.
Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου (διάρροια ή δυσκοιλιότητα).
Αίμα στα κόπρανα: Μπορεί να είναι είτε εμφανές, είτε μικροσκοπικό.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, η εκκολπωματίτιδα μπορεί να προκαλέσει:

Αποστήματα: Συλλογή πύου γύρω από το φλεγμαίνον εκκόλπωμα.
Περιτονίτιδα: Φλεγμονή του περιτοναίου, της μεμβράνης που καλύπτει τα όργανα της κοιλιάς.
Στένωση του εντέρου: Οίδημα και ουλές που εμποδίζουν τη δίοδο του εντερικού περιεχομένου.
Νεκρωτική εκκολπωματίτιδα: Νέκρωση του εντερικού τοιχώματος.
Συρίγγια: Ανωμαλία επικοινωνία μεταξύ του εντέρου και άλλων οργάνων.

Παράγοντες Κινδύνου για την Εκκολπωματίτιδα

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της εκκολπωματίτιδας:

Ηλικία: Η εκκολπωματίτιδα είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 50 ετών.
Παχυσαρκία: Το αυξημένο σωματικό βάρος αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πολλές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της εκκολπωματίτιδας.
Κάπνισμα: Το κάπνισμα έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εκκολπωματίτιδας.
Καθιστική ζωή: Η έλλειψη σωματικής άσκησης μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση εκκολπωματίτιδας.
Χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ): Η μακροχρόνια χρήση ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εκκολπωματίτιδας.
Γενετική προδιάθεση: Ορισμένα άτομα έχουν γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη εκκολπωμάτων.

Αίτια που Οδηγούν σε Εκκολπωματίτιδα

Η ακριβής αιτία της εκκολπωματίτιδας δεν είναι πλήρως κατανοητή. Ωστόσο, πιστεύεται ότι η αυξημένη πίεση στο τοίχωμα του παχέος εντέρου παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση των εκκολπωμάτων. Αυτή η αυξημένη πίεση μπορεί να οφείλεται στις παρακάτω αιτίες:

Δυσκοιλιότητα: Η δυσκολία στην κένωση του εντέρου αυξάνει την πίεση στο τοίχωμα του παχέος εντέρου.
Διατροφή χαμηλή σε φυτικές ίνες: Η έλλειψη φυτικών ινών στη διατροφή δυσκολεύει την κένωση του εντέρου και αυξάνει την πίεση στο τοίχωμα του παχέος εντέρου.
Αδυναμία του μυϊκού τοιχώματος του εντέρου: Με την ηλικία, το μυϊκό τοίχωμα του εντέρου μπορεί να αδυνατίσει, καθιστώντας το πιο επιρρεπές στην εμφάνιση εκκολπωμάτων.

Διάγνωση για την Εκκολπωματίτιδα

Η διάγνωση της εκκολπωματίτιδας γίνεται με βάση το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και τα αποτελέσματα διαγνωστικών εξετάσεων. Οι πιο συχνές διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:

Κολονοσκόπηση: Εισαγωγή ενός λεπτού, εύκαμπτου σωλήνα με κάμερα στο παχύ έντερο για την απεικόνιση του εσωτερικού του.
Αξονική τομογραφία (CT): Λεπτομερής απεικόνιση της κοιλιάς με τη χρήση ακτίνων Χ.
Εξετάσεις αίματος: Μέτρηση των λευκών αιμοσφαιρίων και άλλων δεικτών φλεγμονής.

Θεραπεία για την Εκκολπωματίτιδα

Η θεραπεία της εκκολπωματίτιδας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης. Σε ήπιες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

Ανάπαυση: Αποφυγή έντονης σωματικής δραστηριότητας.
Υγρά: Αυξημένη πρόσληψη υγρών για την αποφυγή αφυδάτωσης.
Διατροφή: Δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες κατά την οξεία φάση, ακολουθούμενη από σταδιακή αύξηση των φυτικών ινών.
Αντιβιοτικά: Για την αντιμετώπιση της λοίμωξης.
Αναλγητικά: Για την ανακούφιση από τον πόνο.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί:

Νοσηλεία: Για την ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών.
Χειρουργική επέμβαση: Σε περιπτώσεις αποστήματος, περιτονίτιδας, στένωσης του εντέρου ή νεκρωτικής εκκολπωματίτιδας.

Ο εξειδικευμένος Γενικός Χειρουργός και Καθηγητής Ευστάθιος Αντωνίου είναι ο πλέον κατάλληλος γιατρός για την αντιμετώπιση της εκκολπωματίτιδας, καθώς διαθέτει την εμπειρία και την εξειδίκευση για να διαγνώσει και να θεραπεύσει την πάθηση με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Πρόληψη για την Εκκολπωματίτιδα

Υπάρχουν διάφορα μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης εκκολπωματίτιδας:

Διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες: Καταναλώνετε άφθονα φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως και όσπρια.
Πολλά υγρά: Πίνετε άφθονο νερό και άλλα υγρά για να διατηρείτε τα κόπρανα μαλακά και να διευκολύνετε την κένωση του εντέρου.
Σωματική άσκηση: Ασκήστε τακτικά, τουλάχιστον 30 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.
Διατήρηση υγιούς βάρους: Χάστε βάρος εάν είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Διακοπή καπνίσματος: Εάν καπνίζετε, ζητήστε βοήθεια από τον γιατρό σας για να διακόψετε το κάπνισμα.

Ενημερωθείτε για την οικογενειακή σας ιστορία: Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό εκκολπωματίτιδας, ενημερώστε τον γιατρό σας.
Τακτικός έλεγχος: Εάν είστε άνω των 50 ετών, συζητήστε με τον γιατρό σας για την πιθανότητα προληπτικού ελέγχου για εκκολπωματίτιδα.

Χρόνια Εμπειρίας

35 Επιτυχημένες Επεμβάσεις

20000

Διευθυντής Γενικής Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων κυρίως στο Queen Elizabeth Hospital Princess Diana Birmingham Children Hospital UK
Επιστημονική Κατάρτιση
Υπεύθυνη Προσέγγιση
Πολυετής Εμπειρία
Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Μοντέλα
Απόλυτη Επιτυχία Επεμβάσεων
Εξειδίκευση Στα Πιο Δύσκολα Περιστατικά