Τι είναι η Σπληνομεγαλία - Υπερσπληνισμός;

• Ρήξη της σπλήνας: Η διογκωμένη σπλήνα είναι πιο ευάλωτη σε τραυματισμούς και ρήξεις, που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή αιμορραγία.
• Λοιμώξεις: Η σπληνεκτομή αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων, ιδιαίτερα από πνευμονιόκοκκο, μηνιγγιτιδόκοκκο, και αιμόφιλο ινφλουέντζας τύπου b.
• Θρόμβωση της πυλαίας φλέβας: Η σπληνομεγαλία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θρόμβωσης της πυλαίας φλέβας, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
• Πνευμονικές επιπλοκές: Η σπληνομεγαλία μπορεί να πιέζει το διάφραγμα και να προκαλέσει δύσπνοια ή πλευριτική συλλογή.

• Λοιμώξεις: Ιογενείς (π.χ., μονοπυρήνωση, ηπατίτιδα), βακτηριακές (π.χ., ενδοκαρδίτιδα, φυματίωση), παρασιτικές (π.χ., ελονοσία).
• Αιματολογικές παθήσεις: Λευχαιμία, λέμφωμα, μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα, αιμολυτικές αναιμίες.
• Παθήσεις του ήπατος: Κίρρωση, ηπατίτιδα.
• Αυτοάνοσα νοσήματα: Ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
• Μεταβολικές παθήσεις: Νόσος Gaucher, νόσος Niemann-Pick.
• Καρκίνος: Μετάσταση καρκίνου στην σπλήνα.
• Θρόμβωση της σπληνικής φλέβας.

• Κλινικής εξέτασης: Ψηλάφηση της κοιλιάς για να διαπιστωθεί η διόγκωση της σπλήνας.
• Απεικονιστικών εξετάσεων: Υπερηχογράφημα κοιλίας, αξονική τομογραφία (CT), μαγνητική τομογραφία (MRI).
• Αιματολογικών εξετάσεων: Γενική αίματος, έλεγχος ηπατικής λειτουργίας, δοκιμασίες πήξης.

• Βιοψία μυελού των οστών: Για την αξιολόγηση της αιμοποίησης.
• Σπινθηρογράφημα σπλήνας: Για την εκτίμηση της λειτουργίας της σπλήνας.

1. Αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου:

• Λοιμώξεις: Χορήγηση αντιβιοτικών, αντιικών ή αντιπαρασιτικών φαρμάκων, ανάλογα με τον τύπο της λοίμωξης.
• Αιματολογικές παθήσεις: Χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, μεταμόσχευση μυελού των οστών, ανάλογα με τη συγκεκριμένη πάθηση.
• Παθήσεις του ήπατος: Αποχή από το αλκοόλ, φαρμακευτική αγωγή για την ηπατίτιδα ή την κίρρωση.
• Αυτοάνοσα νοσήματα: Κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
• Μεταβολικές παθήσεις: Ενζυμική θεραπεία υποκατάστασης σε ορισμένες περιπτώσεις.

2. Σπληνεκτομή:

Η σπληνεκτομή, δηλαδή η χειρουργική αφαίρεση της σπλήνας, ενδείκνυται σε περιπτώσεις:

• Σοβαρής σπληνομεγαλίας: Όταν η σπλήνα είναι πολύ διογκωμένη και προκαλεί έντονα συμπτώματα, όπως πόνο, αίσθημα πληρότητας, ή πίεση σε άλλα όργανα.
• Υπερσπληνισμού: Όταν η σπλήνα καταστρέφει υπερβολικό αριθμό αιμοσφαιρίων, προκαλώντας αναιμία, λευκοπενία, ή θρομβοπενία, και η κατάσταση δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες.
• Ρήξης της σπλήνας: Σε περίπτωση τραυματισμού που προκαλεί ρήξη της σπλήνας, η σπληνεκτομή είναι απαραίτητη για τον έλεγχο της αιμορραγίας.
• Ορισμένων αιματολογικών παθήσεων: Όπως η θρομβοκυτταροπενική πορφύρα, η κληρονομική σφαιροκυττάρωση, και η θαλασσαιμία.

Η σπληνεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί με ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή λαπαροσκοπικά. Ο εξειδικευμένος Γενικός Χειρουργός και Καθηγητής Ευστάθιος Αντωνίου είναι ο πλέον κατάλληλος γιατρός.

3. Φαρμακευτική αγωγή:

Εκτός από την αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει:

• Κορτικοστεροειδή: Για την καταστολή της φλεγμονής και του ανοσοποιητικού συστήματος σε αυτοάνοσα νοσήματα.
• Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα: Για την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος σε περιπτώσεις υπερσπληνισμού.
• Φάρμακα που διεγείρουν την αιμοποίηση: Για την αντιμετώπιση της αναιμίας ή της θρομβοπενίας.

4. Μεταγγίσεις αίματος:

Σε περιπτώσεις σοβαρής αναιμίας, λευκοπενίας, ή θρομβοπενίας, μπορεί να χρειαστούν μεταγγίσεις αίματος για την αναπλήρωση των ελλειπόντων αιμοσφαιρίων.

• Εμβολιασμός: Για την πρόληψη λοιμώξεων που μπορούν να προκαλέσουν σπληνομεγαλία, όπως η ηπατίτιδα και η πνευμονία.
• Αποφυγή επαφής με άτομα που έχουν λοιμώξεις.
• Χρήση προφυλακτικών: Για την πρόληψη της μετάδοσης λοιμώξεων όπως η ηπατίτιδα και ο HIV.
• Αποφυγή υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ: Για την προστασία του ήπατος.
• Χρήση ζώνης ασφαλείας: Για την αποφυγή τραυματισμού της σπλήνας σε περίπτωση ατυχήματος.